“เมื่อคนจีนได้รับ BOI ส่งเสริมการลงทุน และให้สิทธิ์ในเรื่องที่อยู่อาศัย คนจีนเหล่านี้ก็หัวการค้า อาศัยช่องว่างดังกล่าว นำที่ดินบางส่วนไปสร้างคอนโดมิเนียม อพาร์ตเมนต์ หอพัก ขาย/ให้เช่าคนจีนด้วยกันเอง”

ที่น่าห่วง คือ ดำเนินธุรกิจรูปแบบ ”0 เหรียญ“ ตั้งแต่แรงงาน เครื่องจักร และวัสดุก่อสร้าง ล้วนนำเข้าจากจีนล้วน ๆ ยกเว้นเสาเข็มกับคอนกรีต (นำเข้ามายาก เพราะของหนัก)

ส่วนการขายที่อยู่อาศัย ก็ขายกับคนต่างชาติด้วยกัน ดังนั้น ผลประกอบการ และผลกำไร เขาก็เอากลับประเทศ บางครั้งเป็น “ทุนที่ไม่รู้ที่มา” เพราะระบบการเงินไม่ได้ผ่านธนาคารเรา

นอกจากไม่ช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจไทยแล้ว ยังเป็นผลเสียต่อเศรษฐกิจ เมื่อคนจีนสร้างที่อยู่อาศัยขายกันเอง เขาก็ไม่ซื้อโครงการที่ผู้ประกอบการไทยทำ

ส่งผลกระทบต่อ “ผู้ประกอบการไทย” ทั้งธุรกิจรับเหมาก่อสร้าง ธุรกิจค้าวัสดุก่อสร้าง และธุรกิจที่อยู่อาศัย

“ตอนนี้มีผู้ประกอบการล้มหายตายจำนวนมาก อยากให้ภาครัฐควบคุมการทำธุรกิจลักษณะนอมินี ส่วนใหญ่อ้างตัวเป็นผู้ลงทุนไทย แต่แท้จริงเป็นทุนต่างชาติเกือบ 100% แม้จะขึ้นชื่อผู้ถือหุ้นใหญ่ 51% เป็นคนไทย แต่หากเป็นผู้ลงทุนที่มีศักยภาพจริง ต้องมีความชัดเจน ซึ่งเมื่อไปตรวจสอบชื่อไปก็เป็นใครไม่รู้”

อย่างไรก็ตาม การที่ทุนจีนเข้ามาทำที่อยู่อาศัยในไทย บางครั้งก็ล้มเหลว หรือบางโครงการเมื่อเกิดปัญหาเขาหยุดสร้างทันที และปล่อยโครงการหมู่บ้านร้าง

ขณะที่ปัจจุบันโครงการจากทุนจีนในชลบุรี จะมีสัดส่วนไม่มาก เมื่อเทียบกับทั้งตลาด แต่ก็ปรากฏให้เห็นมากขึ้น รวมถึงพื้นที่ใกล้เคียงอย่างระยองด้วย

เมื่อสอบถามถึงมาตรการการป้องกันนอมินีต่างชาติ วัฒนพล ให้ความเห็นว่า แท้จริงแล้วการส่งเสริมการลงทุนจาก BOI ถือเป็นเรื่องดี แต่ให้สิทธิ์เฉพาะเรื่องอุตสาหกรรมมากกว่าที่อยู่อาศัย

เนื่องจาก ผู้ลงทุน และแรงงานต่างชาติในพื้นที่ จะได้มาซื้อที่อยู่อาศัยจากผู้ประกอบการไทย

“เขาเข้ามาลงทุนในเรื่องนิคมอุตสาหกรรม หรือ อุตสาหกรรม แต่เผอิญไปเปิดโอกาสให้เขาทำที่อยู่อาศัยได้ เขาเลยใช้ช่องว่างตรงนี้ไปทำอพาร์ตเมนต์ ทำโรงแรมเองในพื้นที่ของเขา”