ภาพรวมตลาดการจ้างงานในไทย ปี 2569

ฝั่งนายจ้าง

-กว่า 33% ขององค์กรมีแผนจ้างงานเพิ่ม 5–10%

-40% จะรักษาระดับการจ้างงานเท่าเดิม

-40% จ้างงานเพิ่มขึ้น

-12% มีแผนลดการจ้างงาน

-67% ขององค์กร ระบุว่า ‘ขาดผู้สมัครที่มีทักษะและประสบการณ์ตรงตามความต้องการ’ เป็นอุปสรรคสำคัญที่สุดในการสรรหาบุคลากรที่ได้คุณภาพ

-97% มีแผนปรับเพิ่มเงินเดือน

สำหรับทักษะด้าน Soft Skills ที่นายจ้างให้ความสำคัญสูงสุด ได้แก่

1.ทักษะการแก้ปัญหาและการคิดวิเคราะห์ (58%)

2.การสื่อสารและและการทำงานร่วมกัน (57%)

3.ความฉลาดทางอารมณ์ ความเห็นอกเห็นใจ และการมีทัศนคติที่ดี (52%)

ฝั่งพนักงาน

-60% กังวลไล่ตามความสามารถของ AI ไม่ทัน เนื่องจากขาดการฝึกอบรม

-กว่า 60% การได้รับค่าตอบแทน/สวัสดิการไม่ตรงความคาดหวัง คือปัญหาใหญ่ในการหางาน

-กว่า 93% คาดว่าจะได้รับการขึ้นเงินเดือน

ปัจจัยที่ผู้สมัครให้ความสำคัญในการเลือกองค์กร ได้แก่

1.ค่าตอบแทนที่ดึงดูด (60%)

2.ความยืดหยุ่นในการทำงาน (44%)

3.ความมั่นคงในอาชีพ (37%)

‘ปุณยนุช ศิริสวัสดิ์วัฒนา’ ผู้จัดการประจำประเทศไทย ของบริษัท โรเบิร์ต วอลเทอร์ส เล่าว่า ความกังวลต่อสภาวะตลาดที่ผันผวนและคาดการณ์ได้ยาก ทำให้หลายองค์กรชะลอการจ้างงานออกไป โดยเมื่อมีความจำเป็นต้องจ้างจะมุ่งเน้นไปยัง ‘ผู้บริหารระดับสูง’ มากกว่า ‘ผู้บริหารระดับกลาง’ เพราะต้องการผู้นำที่มีประสบการณ์ สามารถปรับตัวได้เร็ว เพื่อนำองค์กรฝ่าความไม่แน่นอนไปสู่การเติบโตอย่างยั่งยืนได้

ขณะที่ ‘ผู้สมัคร’ ที่มีทักษะพร้อมใช้งานทันที สามารถเรียกค่าตอบแทนได้สูงขึ้น เนื่องจากการแข่งขันกันดึงดูดบุคลากรคุณภาพ โดยผู้ย้ายงานที่มีทักษะเฉพาะทางซึ่งเป็นที่ต้องการและสามารถเริ่มงานได้ทันที มีแนวโน้มได้รับเงินเดือนเพิ่มขึ้น 15–20%

พนักงานใหม่ กว่า 35% ขององค์กรคาดว่าจะปรับเงินเดือนให้พนักงานใหม่ 1–5% และอีกกว่า 21% วางแผนปรับเพิ่มถึง 11–15% เพื่อดึงดูดบุคลากรที่มีศักยภาพเข้าสู่องค์กร

แนวโน้มการปรับเงินเดือนแบ่งตามรายเซ็กเมนต์ สำหรับผู้ที่จะเปลี่ยนงาน

1.การขายและการตลาด B2B และ FMCG ปรับขึ้น 15-25%

2.การขายและการตลาด-เภสัชกรรมและสุขภาพ ปรับขึ้น 20-25%

3.การขายและการตลาด-ค้าปลีก ปรับขึ้นประมาณ 20%

4.การขายและการตลาด-ดิจิทัล ปรับขึ้นประมาณ 20%

5.ทรัพยากรบุคคล ปรับขึ้น 15-25%

6.วิศวกรรมและซัพพลายเชน ปรับขึ้น 10-15%

7.บัญชีและการเงิน ปรับขึ้น 15-20%

8.กฎหมาย ปรับขึ้น 15-30%

9.การเงินและการธนาคาร ปรับขึ้น 15-20%

10.เทคโนโลยีสารสนเทศ ปรับขึ้น 15-25%

เพราะปัจจุบันนายจ้างและองค์กรจะมองหาคนที่มีความเชี่ยวชาญด้าน AI และสามารถนำความรู้ความสามารถดังกล่าวมาผสมผสานในการทำงาน รวมถึงต้องมี 3 ทักษะจำเป็นที่จะทำให้มีโอกาสได้งานและประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ได้แก่

1. คนปรับตัวได้ดี
2. มีความคิดก้าวหน้า
3. พร้อมเรียนรู้ และเปิดรับสิ่งใหม่ ๆ

ผลสำรวจของ Microsoft เมื่อปีที่ผ่านมาพบว่า ผู้นำธุรกิจ 71% จะเลือกผู้สมัครที่มีประสบการณ์น้อยกว่าแต่มีทักษะด้าน AI มากกว่าผู้สมัครที่มีประสบการณ์แต่ไม่มีทักษะด้าน AI

ขณะที่ข้อมูลจาก LinkedIn ที่เผยแพร่เมื่อวันที่ 30 กันยายน 2025 ในงาน ‘AI in Work Day’ แสดงให้เห็นว่า ตำแหน่งงานที่ต้องการความรู้ด้าน AI เพิ่มขึ้นถึง 70% เมื่อเทียบกับปีก่อนหน้า

แม้เทคโนโลยีและ AI จะเข้ามามีบทบาทแพร่หลายในโลกของการทำงาน แต่ ซีอีโอ LinkedIn ไม่เชื่อว่า AI จะเข้ามาแทนที่คน แต่เป็นไปได้ที่คนที่ไม่เปิดรับ AI จะถูกแทนที่ด้วยคนที่เปิดรับ AI ซึ่งไม่ใช่แค่การคุยกับแชทบอทเป็นเท่านั้น

นอกจากนี้รอสแลนสกียังบอกว่า ทักษะด้านการสื่อสารและสร้างมนุษยสัมพันธ์ระหว่างบุคคลยังคงมีคุณค่า และเป็นอาวุธลับที่มีประสิทธิภาพของมนุษย์

“อย่าลืมความเป็นมนุษย์ ทั้งความเห็นอกเห็นใจ การสื่อสาร ความสามารถในการปรับตัว ความสามารถในการสนทนากับผู้อื่นได้จริง ๆ สิ่งเหล่านี้จะเป็นอาวุธลับของคนส่วนใหญ่และมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อความสำเร็จในทุกสิ่งที่คุณกำลังพยายามทำในอนาคต”

ที่มา : https://www.businessinsider.com/linkedin-ceo-will-college-degrees-matter-ai-future-of-work-2025-10

จากรายงาน Future of Jobs Report 2025 ของ World Economic Forum (WEF) ได้เผยให้เห็นว่า ในปี 2030 ความรู้และทักษะที่มีอยู่ในปัจจุบันจะไม่เพียงพอ พร้อมกับฉายภาพให้เห็นถึงทักษะที่จะมีบทบาทในอนาคต ทั้งทักษะที่องค์กรต้องการ และทักษะที่ความสำคัญกำลังจะลดน้อยลง โดยแบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม ประกอบด้วย

1.กลุ่มทักษะดาวรุ่งพุ่งแรง (Rising Skills) – เป็นกลุ่มทักษะที่มีความจำเป็นมากในยุคปัจจุบัน และจะยิ่งทวีความสำคัญมากขึ้นไปอีกในปี 2030 ได้แก่

ความยืดหยุ่น การปรับตัว และความคล่องตัว (Resilience, Flexibility, and Agility)

ภาวะผู้นำและการมีอิทธิพลต่อสังคม (Leadership and Social Influence)

AI และ Big Data

ความคิดสร้างสรรค์ (Creative Thinking)

ความเข้าใจเรื่องเทคโนโลยี (Technological Literacy)

ความใฝ่รู้และการเรียนรู้ตลอดชีวิต (Curiosity and Lifelong Learning)

การคิดวิเคราะห์ (Analytical Thinking)

2.กลุ่มทักษะดาวรุ่งน่าจับตา (Emerging Skills) – กลุ่มทักษะที่ปัจจุบันอาจถูกมองว่า ยังไม่จำเป็นมากนัก แต่ในอนาคตจะจำเป็นมาก ๆ ได้แก่

  เครือข่ายและความมั่นคงปลอดภัยทางไซเบอร์ (Networks and Cybersecurity)

การดูแลสิ่งแวดล้อม (Environmental Stewardship)

การออกแบบและประสบการณ์ผู้ใช้ (Design and User Experience)

3.กลุ่มทักษะทรงตัว (Steady Skills) – เป็น ‘ทักษะพื้นฐาน’ ที่ยังคงมีความสำคัญในหลายตำแหน่งงาน แต่ไม่ได้ถูกคาดการณ์ว่า จะเติบโตขึ้นอย่างมีนัยสำคัญอนาคต ได้แก่

  การบริการลูกค้า (Service Orientation and Customer Service)

ความเห็นอกเห็นใจและการรับฟังอย่างตั้งใจ (Empathy and Active Listening)

การจัดการทรัพยากรและการดำเนินงาน (Resource Management and Operations)

ความน่าเชื่อถือและความใส่ใจในรายละเอียด (Dependability and Attention to Detail)

4.กลุ่มทักษะที่ลดความสำคัญลง (Out-of-Focus Skills) – เป็นกลุ่มทักษะที่นายจ้างมองว่ามีความสำคัญเชิงกลยุทธ์ลดน้อยลง ได้แก่

  ความคล่องแคล่ว ความทนทาน และความแม่นยำของกล้ามเนื้อมัดเล็ก (Manual Dexterity, Endurance, and Precision)

การอ่าน การเขียน และคณิตศาสตร์ (Reading, Writing, and Mathematics)

ความสามารถในการประมวลผลทางประสาทสัมผัส (Sensory-Processing Abilities)

ความเป็นพลเมืองโลก (Global Citizenship)

จากภาพดังกล่าว คนทำงานที่จะความอยู่รอดขึ้นอยู่กับความสามารถในการปรับเปลี่ยนทักษะ และการหยุดไม่พัฒนา ต้องมีการ Upskill สร้างทักษะใหม่ ๆ โดยเฉพาะด้านเทคโนโลยี การเป็นผู้นำตนเอง และความฉลาดทางอารมณ์

นอกจากนี้ ความสามารถแบบข้ามสายงาน (Cross-functional) จะมีความสำคัญเป็นอย่างมาก เช่น นักการตลาดที่เข้าใจการวิเคราะห์ข้อมูล ฯลฯ รวมถึงต้อง ‘ปรับตัวให้เร็ว’ และทันกับการเปลี่ยนแปลงให้ทัน

ที่มา

https://www.weforum.org/publications/the-future-of-jobs-report-2025/in-full/3-skills-outlook/?fbclid=IwY2xjawM67hFleHRuA2FlbQIxMABicmlkETFuZmg2MzhzWnp3R2g3YjJ6AR63sYykDXjOQUR5KjOcKjd-XPizFBfipstZpqbieOI_nPmVty8SRW2-MSPz8g_aem_Rddw9r4A7liLY0KjUsL0Gg#3-skills-outlook

https://www.skillreporter.com/editorial/world-economic-forum-future-of-jobs-2025-core-skills-of-2030/?fbclid=IwY2xjawM67ipleHRuA2FlbQIxMABicmlkETFuZmg2MzhzWnp3R2g3YjJ6AR7grNs1091hi_ZD8FNTCutNKvDm0aDQv4hQkjI9Gi1maopMlBH3y3stnFMiSg_aem_wu8CcWYfnD8hZoUku3AHug

สำหรับค่าจ้างเฉลี่ยในภาพรวมของแรงงานทุกสถานภาพในไตรมาสที่ 2 ของปี 2568 ก็ปรับตัวลง มาอยู่ที่ 15,977 บาท/คน/เดือน ลดลงมา 1.9% เทียบกับช่วงเดียวกันปีก่อน สะท้อนว่า กลุ่มแรงงานอาชีพอิสระมีรายได้ลดลง

ขณะที่ชั่วโมงการทำงานเฉลี่ยในภาพรวมลดลง 0.4% หรืออยู่ที่ 42.7 ชั่วโมง/สัปดาห์ ส่วนผู้ทำงานล่วงเวลา (Over Time: OT) ที่มีชั่วโมงการทำงานมากกว่า 50 ชั่วโมง/สัปดาห์ขึ้นไป มีจำนวน 6.3 ล้านคน ลดลง 8.0% จากช่วงเดียวกันของปีก่อน

ภาพดังกล่าวเกิดขึ้นในสถานการณ์ที่เศรษฐกิจชะลอตัว และอีกประเด็นที่ต้องจับตามองก็คือ การปรับรูปแบบการจ้างงานของสถานประกอบการจากสภาวะเศรษฐกิจที่มีความไม่แน่นอน จากเดิม ‘จ้างงานแบบเต็มเวลา’ (Permanent Full-time) มาเป็น ‘จ้างงานแบบไม่เต็มเวลา’ และ ‘พนักงานชั่วคราว’ มากขึ้น โดยเฉพาะองค์กรขนาดใหญ่

โดยในปี 2565 พนักงานชั่วคราวมีสัดส่วนอยู่ที่ 6% เพิ่มเป็น 42% ในปี 2567 ขณะที่พนักงานสัญญาจ้างจากปี 2565 อยู่ที่ 4% เพิ่มเป็น 28% ในปี 2567 และมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นในอนาคตจากความไม่แน่นอนทางเศรษฐกิจ    ซึ่งแน่นอนว่า จะไปกระทบความมั่นคงและรายได้ของแรงงานไทย

กฎดังกล่าว เป็นแนวคิดของ Robert Owen นักเศรษฐศาสตร์ชาวอังกฤษ ซึ่งแบ่งเวลาออกเป็น 3 ส่วน ได้แก่ 

8 ชั่วโมงแรก เป็น ‘เวลาทำงาน’ ช่วงเวลาแห่งนี้การทำงาน หรือศึกษาเล่าเรียน

8 ชั่วโมงที่สอง เป็น ‘เวลาส่วนตัว’ สำหรับให้คุณได้ใช้ช่วงเวลานี้ทำกิจกรรมส่วนตัว ไม่ว่าจะอยู่กับครอบครัว พบปะเพื่อนฝูง พักผ่อนหย่อนใจ ทำงานอดิเรกต่าง ๆ ฯลฯ ซึ่งนอกจากช่วยให้ผ่อนคลายแล้ว ยังช่วยกระชับความสัมพันธ์กับคนรอบตัว

8 ชั่วโมงสุดท้าย  ‘เวลานอน’ ช่วงเวลาแห่งการพักผ่อนที่ดีที่สุด เพื่อซ่อมแซมฟื้นฟูทั้งร่างกายและจิตใจให้พร้อมกับวันใหม่

ทำไม 8-8-8 จึงสำคัญต่อชีวิตเรา?

การแบ่งเวลาแบบ 8-8-8 จะช่วยสร้างขอบเขตที่ชัดเจนให้รู้ว่า ช่วงเวลาไหนต้องทำอะไร ทำให้เกิดโฟกัสในแต่ละช่วงเวลา ไม่ปล่อยให้งานเข้าไปรุกล้ำเวลาส่วนตัวมากเกินไป เพราะชีวิตของคนเราไม่ได้มีงานเพียงอย่างเดียว

เมื่อหมดเวลาทำงาน ให้รู้ตัวว่า ถึงเวลาพัก ทำในสิ่งที่ชอบ หาคุณค่าของชีวิตมากกว่าความสำเร็จจากหน้าที่การงาน โดยเฉพาะเมื่อถึงเวลานอน ก็จำเป็นต้องนอนให้เพียงพอ 

อย่างไรก็ตาม กฎ 8-8-8 ไม่มีสูตรตายตัว ดังนั้น เราสามารถทบทวนและปรับแต่งให้กับกับการใช้ชีวิตของแต่ละคนได้

เริ่มต้นด้วย การวางแผนและกำหนดช่วงเวลาให้ชัดเจน เช่น เวลาทำงาน อาจเป็น 9.00-17.00 น. ส่วน 8 ชั่วโมงหลังจากนั้นอาจเป็นเวลาส่วนตัว และเวลานอนอยู่ในช่วง  22.00-06.00 น. เป็นต้น

นอกจากนี้ ควรสร้างขอบเขตที่ชัดเจน โดยหากอยู่ช่วงเวลาแห่งการทำงาน ก็โฟกัสกับงานให้เต็มที่ เมื่อถึงเวลาส่วนตัวหรือเวลานอน ก็หยุดพัก พยายามวางงานลง และให้ความสำคัญกับ ‘คุณภาพ’ ของเวลา ไม่ใช่แค่ ‘ปริมาณ’  มีความยืดหยุ่น รวมถึงคิดถึงผลลัพธ์และประสิทธิภาพเป็นสำคัญ  

อาการซึมเศร้าหลังวันหยุดยาว ไม่ใช่โรคทางจิตเวช แต่เป็นสภาวะอารมณ์เชิงลบที่เกิดขึ้นหลังวันหยุดยาว ซึ่งปกติแล้วจะเกิดขึ้น 2-3 วัน หรือบางคนอาจจะมีอาการถึง 2-3 สัปดาห์เลยก็มี

แล้วจะรับมืออย่างไรเมื่อเกิดอาการดังกล่าว เพื่อเตรียมตัวและปลุกไฟให้พร้อมกับมาลุยงานอีกครั้ง

1.ให้เวลาพักที่บ้านอย่างน้อย 1 วันหลังจากหยุดยาว : ที่ผ่านมาเรามักจะเริ่มงานในวันรุ่งขึ้นหรือทำงานทันทีหลังจากหยุดยาว ทำให้เราอาจปรับภาวะทางอารมณ์ไม่ทัน จึงควรวางแผนล่วงหน้าให้มีเวลาพักอยู่บ้านอย่างน้อย 1 วันก่อนเริ่มทำงาน เพื่อเตรียมความพร้อมก่อนเข้าสู่โหมดชีวิตปกติ

2.เขียนเป้าหมายการทำงานของสัปดาห์ที่ต้องเริ่มทำงานหลังจากวันหยุดยาว : การเขียนเป้าหมายของการทำงานจะทำให้รู้ว่า เราควรเริ่มทำอะไรก่อน ซึ่งอาจจะเปลี่ยนแปลงไปตามสิ่งที่รอคุณอยู่ อย่างเป้าหมายต้องการการตามงานให้ทัน เช่น จัดการอีเมลทั้งหมดให้เสร็จภายใจวันนี้ หรือ จัดเวลาในปฏิทินสำหรับทำงานที่จำเป็น ฯลฯ

3.อัปเดตงานคร่าว ๆ กับเพื่อนร่วมงาน : เพื่อเป็นการเปิดโอกาสให้ตัวคุณเองและทีมได้แจ้งสิ่งที่อาจตกหล่นไปในช่วงวันหยุดยาว และช่วยให้ทราบถึงลำดับความสำคัญของงาน หรืออาจจะอัปเดตคงวามเคลื่อนไหวของงานใหม่ๆ ที่วางแผนไว้จะทำหลังจากกลับจากวันหยุดยาว สำหรับให้คุณสามารถสานต่องานได้ทันที

4.จัดลำดับความสำคัญของสิ่งที่ต้องทำ : หลังจากหยุดพักผ่อนและต้องกลับมาทำงาน หลายคนอาจรู้สึกว่า มีงานมากมายรออยู่ จนไม่รู้จะเริ่มลงมือตรงไหนก่อน ทำให้เกิดรู้สึกเบื่อและหมดไฟในการทำงาน ดังนั้น ต้องมีการจัดลำดับความสำคัญของงาน เพราะทุกงานไม่จำเป็นต้องลงมือทำทันที โดยต้องจำกฎ 80/20 ไว้เสมอ คือ 80% พยายามใช้เวลาทำงานอย่างตั้งใจจนสำเร็จ และอีก 20% ใช้แยกแยะระหว่างสิ่งที่เร่งด่วนและสิ่งที่สำคัญก็ต้องรีบทำก่อน

5.กำหนดวันตามงาน : การกำหนดวันดังกล่าว หมายถึงในวันแรกของการกลับมาทำงานหลังจากหยุดยาวจะไม่มีการนัดหมายใด ๆ แต่จะใช้เวลาทำงานไปกับการเคลียร์งานที่คั่งค้างให้เสร็จสิ้น โดยการทำเช่นนี้ จะช่วยให้มีสมาธิและสามารถวางแผนงานสำหรับสัปดาห์ที่เหลือได้อย่างเหมาะสม

6.จัดกลุ่มงานเพื่อทำเป็นชุด : ก่อนจะเริ่มงานวันแรกหลังหยุดยาว การวางแผนล่วงหน้าถือเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้มีเวลาปรับตัวและเอาชนะอาการซึมเศร้าหลังหยุดยาว โดยให้พยายามจัดกลุ่มงานที่คล้ายกันเพื่อทำพร้อมกัน เช่น จัดเวลา 1-2 ชั่วโมงสำหรับอีเมลส่วนตัว จากนั้นเปลี่ยนไปประชุม ฯลฯ ซึ่งการทำงานที่โฟกัสสิ่งใดสิ่งหนึ่งแบบนี้ จะช่วยให้ทำงานมีประสิทธิภาพมากขึ้น

7.พยายามหลีกเลี่ยงการประชุมในช่วงครึ่งวันแรก : การประชุมถือเป็นสิ่งที่ดูดพลังเอามาก โดยเฉพาะเมื่อเราต้องตกอยู่ในภาวะ Post – Vacation Blues ดังนั้น หากเป็นไปได้ ควรหลีกเลี่ยงการประชุมในช่วงครึ่งแรกของวันที่เริ่มทำงานหลังหยุดยาว เพื่อทำงานที่เร่งด่วนก่อน

นอกจากนี้ อย่าพยายามตามงานหรือทำงานทั้งหมดภายในวันเดียวของการเริ่มต้นทำงาน จนละเลยการดูแลตัวเอง เช่น การออกกำลังกายในตอนเช้า หาเวลาพักผ่อนระหว่างทำงาน หรือจัดเวลาพักผ่อนให้เพียงพอหลังกลับมาถึงบ้าน เพราะสิ่งเหล่านี้มีความสำคัญให้คุณเอาชนะอาการเป็นที่อยู่ และปลุกไฟให้พร้อมกลับมาลุยงานที่รักอีกครั้งนั่นเอง

ที่มา

https://edition.cnn.com/travel/article/travel-post-vacation-blues-wellness/index.html

https://www.forbes.com/councils/theyec/2022/09/09/back-from-a-long-vacation-nine-tips-for-getting-back-into-your-work-routine/

‘ฟรานเชสโก ซิริลโล’ (Francesco Cirillo) เป็นผู้คิดค้นเทคนิคบริหารเวลานี้ ส่วนที่มาของชื่อ เทคนิคมะเขือเทศ เพราะ Pomodoro มาจากภาษาอิตาลีที่หมายถึง ‘มะเขือเทศ’ เนื่องจากเขาได้แรงบันดาลใจมาจากตัวจับเวลาสำหรับทำอาหารในห้องครัวที่มีรูปทรงมะเขือเทศ (Tomato kitchen timer) นั่นเอง

หัวใจของ Pomodoro Technique คืออะไร?

Pomodoro Technique จะเน้นถึงพลังของ ‘การโฟกัส’ ด้วยวิธีการง่าย ๆ โดยมีขั้นตอนหลักอยู่ 5 ขั้นตอน ได้แก่

1. เลือกโฟกัสชิ้นงานสำคัญมา 1 งาน เขียนรายละเอียดงานที่ต้องทำออกมาเป็นข้อ ๆ
2. กำหนดกรอบเวลาทำงานไว้ที่ 25 นาทีต่อ 1 งานนี้
3. เริ่มต้นทำงานพร้อมกับจับเวลาไม่ให้เกิน 25 นาที
4. เมื่อถึง 25 นาทีครบกำหนดให้ขีดกำกับงานที่ทำเสร็จไปแล้ว ก่อนจะไปพักเบรคเพื่อผ่อนคลายเป็นเวลา 5 นาทีเต็ม เช่น ลุกเดินออกจากโต๊ะทำงานและห้ามคิดหมกมุ่นกับงานในหัว เป็นต้น
5. เมื่อหมดเวลาพัก 5 นาที ให้กลับมาทำงานชิ้นต่อไป โดยกำหนดไว้ที่ 25 นาทีเหมือนเดิม วนลูปแบบนี้ต่อไป โดยงานชิ้นหลัง ๆ ให้เพิ่มเวลาพักเบรกเป็น 15-30 นาที

ทั้งนี้ ฟรานเชสโกผู้คิดค้น Pomodoro Technique แนะนำให้ใส่ความ ‘ยืดหยุ่น’ ลงไปได้ ไม่ว่าจะเป็นการปรับแต่งเทคนิคให้เหมาะสมกับงานและจริตของตัวเราเอง รวมถึงอย่ายึดติดกับตัวเลขมากจนเกินไป

ยกตัวอย่างเช่น ถ้างานเสร็จก่อน 25 นาทีที่กำหนด อาจใช้เวลานั่งทบทวนความถูกต้องอีกครั้ง เพื่อความรอบคอบ หรือ ถ้างานยังไม่เสร็จแม้จะครบ 25 นาทีแล้ว ก็ยังบังคับควบคุมจิตใจตัวเองให้หยุดเลิกทำแล้วไปพัก 5 นาทีก่อน

Pomodoro Technique เป็นเทคนิคบริหารเวลาที่ได้รับการยอมรับและมีความนิยมในวงกว้าง เนื่องจากทำได้ง่ายและสอดคล้องกับกระบวนการทำงานของสมองมนุษย์เราที่เรียกว่า Parkinson’s Law คือ คนเรามักมีแนวโน้มทำงานไปเรื่อย ๆ ตราบเท่าที่มีเวลา ถ้ามีเวลามาก ก็จะทำงานเอื่อยเฉื่อยไปเรื่อย ๆ แต่ถ้ามีเวลาน้อย ก็จะรีบทำงานให้เสร็จ

เมื่อเทคนิคดังกล่าวบังคับจำกัดเวลาลงเหลือแค่ 25 นาที เราจึงมีแนวโน้มพยายามทำให้เสร็จอย่างดีเยี่ยมภายใน 25 นาทีเท่าที่มี

นอกจากนี้ Pomodoro Technique ยังให้พลังกับการ ‘โฟกัส’ ที่งานเพียงชิ้นเดียว ซึ่งผลวิจัยชี้ว่า สมองคนเรามีสมาธิในการทำงานได้ดีกว่าเมื่อเพ่งสมาธิไปกับการทำงานเพียงอย่างเดียว (Single tasking) ขณะที่การกำหนดเวลา 25 นาที เป็นระยะเวลาที่ ‘ไม่มากไป’ และ ‘ไม่น้อยไป’ สำหรับการที่สมองจะโฟกัสตั้งใจทำอะไรได้อย่างมีสมาธิ

สิ่งที่หลายคนชื่นชอบเทคนิคนี้ ก็คือ ‘เวลาเบรกพัก 5 นาที’ เสมือนการทำงานของสมองคนเราที่จะโฟกัสเพ่งสมาธิ สลับกับการหยุดพักเบรก

ขณะเดียวกัน ก็ช่วยลดโอกาสเกิดภาวะออฟฟิศซินโดรม เพราะการได้ลุกออกเดินขณะพักเบรค 5 นาที จะทำให้เราไม่เครียดจัดจนเกินไป ซึ่งจะส่งผลเสียต่อทั้งร่างกายและจิตใจของเราได้

อ้างอิง

• https://www.pomodorotechnique.com
• https://www.jobillico.com/blog/en/the-pomodoro-technique
• https://medium.com/@theintrovertalert/the-man-behind-the-pomodoro-technique-a-look-into-the-life-of-francesco-cirillo-80ca95ed0535