ด้วยข้อจำกัดที่รุนแรงในการเดินทางและกิจกรรมทางธุรกิจเพื่อควบคุมการแพร่กระจายของ COVID-19 ในอินเดีย ส่งผลให้อินเดียเข้าสู่ภาวะถดถอยอย่างมากในปีที่แล้ว หลังจากการล็อกดาวน์ที่กินเวลาเกือบ 4 เดือน ตัวเลขการว่างงานแตะระดับสูงสุดเป็นประวัติการณ์ในเดือนพฤษภาคมนี้ ขณะที่จำนวนผู้ป่วย COVID-19 เพิ่มขึ้นอย่างมาก
จากปัญหาดังกล่าว ส่งผลให้ความไม่เท่าเทียมกันเพิ่มขึ้นจาก 74.7 ในปี 2543 เป็น 82.3 ในปี 2563 ที่ผ่านมา โดยยิ่งตัวเลขสูงความเหลื่อมล้ำยิ่งมากขึ้น รายได้ก็ยิ่งไม่เท่ากัน จากการวิเคราะห์โดย Pew Research Center ในปีที่ผ่านมาพบว่า ชนชั้นกลางของอินเดีย ลดลง 32 ล้านคน
ในขณะเดียวกัน จำนวนคนยากจนในอินเดีย (ที่มีรายได้ 2 เหรียญหรือราว 60 บาทต่อวัน) คาดว่าจะเพิ่มขึ้น 75 ล้านคน เนื่องจากภาวะถดถอย โดย Rakesh Kochhar นักวิจัยอาวุโสของ Pew เสริมว่า จำนวนดังกล่าวคิดเป็นเกือบ 60% ของความยากจนที่เพิ่มขึ้นทั่วโลก และตัวเลขดังกล่าวยังไม่รวมผลกระทบจาก COVID-19 ระลอกสอง
นักวิจัยจากมหาวิทยาลัย Azim Premji ในรัฐกรณาฏกะของอินเดียระบุว่า 90% รายงานว่าครอบครัวได้รับผลกระทบจากการล็อกดาวน์ หลายครัวเรือนรับมือกับการสูญเสียรายได้ในปีที่แล้วด้วยการลดการบริโภคอาหาร การขายทรัพย์สิน และการกู้ยืมเงิน จากเพื่อน ญาติ และผู้ให้กู้เงิน นักวิจัยคาดการณ์ว่าชาวอินเดียประมาณ 230 ล้านคนตกอยู่ในความยากจน ซึ่งพวกเขากำหนดให้มีรายได้น้อยกว่า 5 ดอลลาร์ต่อวัน เนื่องจากการระบาดใหญ่
ในขณะที่ 99% ของประชากรอินเดียจะถูกผลกระทบจาก COVID-19 จนมีรายได้ลดลง แต่ประชากร 1% ที่อยู่ในระดับมหาเศรษฐีนั้นกลับร่ำรวยยิ่งขึ้นและมีอิทธิพลมากขึ้น เนื่องจากความมั่งคั่งรวมกันของพวกเขาได้เพิ่มสูงขึ้นหลายหมื่นล้านดอลลาร์ในปีที่แล้ว โดยมีจำนวนเพิ่มขึ้นจาก 102 คน เป็น 140 คน ด้วยมูลค่าทรัพย์สินสุทธิรวมกันกว่า 5.96 แสนล้านดอลลาร์
โดย ‘มูเกช อัมบานิ’ ผู้บริหารรีไลอันซ์ อินดัสตรีส์ กลุ่มบริษัทโทรคมนาคมและพลังงานของอินเดียและถือเป็นนักธุรกิจที่มั่งคั่งที่สุดในเอเชีย มีสินทรัพย์สุทธิเพิ่มขึ้น 11% ในปีนี้เป็น 85,100 ล้านดอลลาร์ ตามมาด้วย ‘กัวตัม อะดานิ’ ผู้ก่อตั้งกลุ่มบริษัทอะดานิ กรุ๊ป เพิ่มขึ้นเกือบสองเท่าจากต้นปี 2564 จากที่มีทรัพย์สิน 1.3 หมื่นล้านดอลลาร์เป็น 6.59 หมื่นล้านดอลลาร์
