ธีระพงษ์ศักดิ์ สังฆะทิพย์นักข่าว การ์ตูนนิตส์ เจ้าของนามปากกา แหลมผู้จัดกวน ที่หันเห มาจับไมค์ ด้วยลีลาสะท้อนมุกตลก ผสมผสานตัวโน็ต ขึ้นเวทีพันธมิตร สร้างความบันเทิงให้กับผู้ร่วมชุมนุม ทั้งมุขตลก และบทเพลงที่พวกเขาแต่งขึ้นมาให้เข้ากับสถานการณ์ เช่น “นปก.ถอดใจ และเพลงอีเพ็ญ” ติดหนึบชาวม็อบ สมาชิกในวงแหลม ผู้จัดกวน มี แหลม,หน่อย,หน่อง ราเมศ
แหลม ผู้จัดกวน และสมาชิก เล่าว่า เพิ่งหัดเล่นกีต้าร์ ก่อนที่พันธมิตรจะตั้งเวที ขับไล่รัฐบาล เพียงไม่กี่เดือน เห็นประสบการณ์จากปี 49 ที่ศิลปินดังๆ ติดเงื่อนไขเรื่องค่ายเพลงไม่กล้ามาร่วม เขาจึงก็เลยกระโดดขึ้นเวที
ศิรัส วัชระสุขจิตร หรือ หน่อย พวนจัดกู้ สมาชิกของวงเล่าว่า การตัดสินใจเข้าร่วมการชุมนุมในครั้งนี้นั้น เพื่อต้องการแสวงหาความถูกต้องในสังคมที่นับวันจะลดน้อยลงเรื่อยๆ เราต่อต้านกับความไม่ชอบมาพากลทางการเมืองของไทยมานานแล้ว ตั้งแต่พฤษภา 35 จนมาถึงวันนี้ก็เลยทนไม่ได้ที่ต้องเดินก้าวเข้ามาลุยด้วยกัน
คำว่า “ศิลปิน” ก็คือ ผู้ถ่ายทอดศิลปะ ส่วนการต่อสู้ทางการเมืองภาคประชาชนนั้นต้องมีศิลปะหลากหลายรูปแบบที่นำเสนอผ่านศิลปินมากหน้าหลายตา ในความใฝ่ฝันในใจนั้น เราต้องการให้ศิลปินเพื่อชีวิตในทางการเมืองภาคประชาชนทำงานด้วยความจริงใจ และมีเป้าหมายที่แน่วแน่ เดินไปด้วยวัตถุประสงค์เดียวกัน ไม่วอกแวกกับเมื่อเจอผลประโยชน์อะไรต่างๆ นานาที่ล่อตาล่อใจ แต่ว่าศิลปินเพื่อชีวิตในเมืองไทยจริงๆ แท้ๆ มักจะจนกรอบ
ที่สำคัญ ถ้าเวทีของการต่อสู้ไม่มีดนตรี ไม่มีกวี หรือไม่มีศิลปะ ก็คงจะไม่มีอะไรที่ดึงดูด ไม่มีสีสัน ไม่มีความฮึกเหิม หรือไม่มีอารมณ์มันๆ ของการต่อสู้ให้ประชาชนที่กำลังต่อสู้ ชีวิตชีวาก็จะหายหมด
เมื่อถามถึงแฟนเพลงในม็อบ ศิรัส บอกว่า “ในงานก็มีบ้างนะ… เราเป็นนักร้องสมัครเล่นที่แค่ชอบร้องเพลงและมีความสุขกับการร้องเพลง ก็ตกใจและก็งงเหมือนกันว่า เฮ้ย! มีแฟนเพลงด้วยเหรอ? ร้องเพลงก็ตอนตีสองบ้าง ตีสามบ้าง บางวันก็โผล่ไปสี่โมงเย็น แต่ผลตอบรับกลับดี มีแฟนเพลงจากอเมริกาด้วย ขนาดอาจารย์ภูวดล ยังชอบเพลงเราเลยนะ
