หอศิลปมหาวิทยาลัยกรุงเทพ ขอเชิญชมนิทรรศการศิลปะ “On Paintings” ผลงานจิตรกรรมโดยศิลปิน 3 คน ได้แก่ นที อุตฤทธิ์ อิทธิพล ตั้งโฉลก และธเนศ อ่าวสินธุ์ศิริ ระหว่างวันที่ 15 มิถุนายน ถึง 17 สิงหาคม 2547 ณ หอศิลปมหาวิทยาลัยกรุงเทพ วิทยาเขตรังสิต ชั้น 2 อาคารหอสมุดสุรัตน์ฯ ซึ่งเป็นพื้นที่ใหม่ขนาดประมาณ 280 ตารางเมตร หอศิลปฯ ใหม่นี้ถูกปรับปรุงให้เป็นพื้นที่จัดแสดงงานนิทรรศการศิลปะและงานออกแบบเพื่อเปิดโอกาสให้นักศึกษาของมหาวิทยาลัยกรุงเทพเอง และสถานศึกษาที่อยู่ใกล้เคียง รวมทั้งประชาชนทั่วไปได้ชื่นชมผลงานศิลปะร่วมสมัยและงานออกแบบที่มีคุณภาพ
“จิตรกรรมคือการสร้างมิติลวงตาขึ้นมาราวกับว่ามีความลึกอยู่บนระนาบแบนๆ นั้น จิตรกรผู้เป็นนายของสีและเส้นจึงทำความคิดให้เป็นวัตถุเพื่อเสนอต่อผู้คน ล้อหลอก หยอกเย้า แต่ก็มีจิตรกรอีกไม่น้อยที่เต็มใจเฉลยกลไกของมายาดังกล่าว นทีสร้างภาพลวงเพื่อจะให้ตั้งคำถามถึงการลวงนั้น ความศักดิ์สิทธิ์จะมีอยู่หรือไม่หากภาพที่เขียนตามการจัดอันดับทั้งหมดนั้นมีที่มาจากงานดาษๆ อะไรคือเกณฑ์ในการให้คุณค่า ตัวภาพเองหรือสิ่งอื่น หรือทั้งสองอย่าง ภาพที่ใส กระจ่างชัดกลับก่อประเด็นคำถามถึงความคลุมเครือที่อยู่ภายใน ธเนศกับภาพแบนๆ ที่แทบจะปราศจากการใส่ปริมาตร เมื่อไม่มีแสง ก็ไม่มีเวลา ความลึกในภาพเป็นความลึกแบบตื้น ไม่ต้องลวงให้คิดว่าจริง เพราะมันไม่จริงอยู่แล้ว ในนามของจินตนาการและศิลปะ ข้อเท็จจริงทางโลก (ซึ่งนำไปสู่ข้อจำกัดและกฎเกณฑ์) สามารถข้ามพ้นไปได้ อิทธิพลไม่อ้างอิงอะไรในโลกนี้ ความเป็นวัตถุในงานจิตรกรรมแสดงตัวเองออกมาตรงๆ โดยไม่มีเรื่องราวใดเข้ามาพัวพันให้ไขว้เขว หน่วยที่เล็กที่สุดของทัศนธาตุ (จุดซึ่งเกิดจากสี) รับบทเป็นตัวเอง ไม่ได้มีอยู่เพื่อเป็นอย่างอื่น จุดก็คือจุด ไม่ต้องต่อกันเป็นเส้น แล้วไปทำให้เป็นภาพ ภาพจำนวนนับไม่ถ้วนในโลกนี้ล้วนมีที่มาจากจุดที่เล็กที่สุดนี้เอง ผลงานจึงย้อนกลับเพื่อชี้ให้เห็นถึงต้นตอ และเสนอมันออกมาในรูปของการซ้ำไปจนสุดกรอบ” (ส่วนหนึ่งจากบทความ อันเนื่องมาจาก “จิตรกรรม” โดย ธนาวิ โชติประดิษฐ ซึ่งตีพิมพ์ในสูจิบัตรของนิทรรศการ)