นามปากกา “กฤษณา อโศกสิน” เริ่มใช้ครั้งแรกเมื่อปี 2501 จากนวนิยายเรื่อง “วิหคที่หลงทาง” ตีพิมพ์ใน “สตรีสาร” ผลงานชิ้นนี้ได้รับการตอบรับ จนกลายเป็นนามปากกาที่สร้างชื่อให้เธอ และสร้างผลงานออกมาอย่างมากมาย เช่น น้ำผึ้งขม, ระฆังวงเดือน, ชลธีพิศวาส และอีกมากมายกว่าหนึ่งร้อยเรื่อง รวมทั้ง “ปูนปิดทอง” ที่ทำให้เธอกลายเป็นนักเขียนรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมอาเซียน (ซีไรต์)
ผลงานของกฤษณา อโศกสิน ได้รับการชื่นชมว่าเป็นงานเขียนกระเทาะเปลือกสังคมได้อย่างสะใจ ไม่ว่าจะเป็น ลานลูกไม้, ไฟทะเล, เสื้อสีฝุ่น, รอบรวงข้าว, เรือมนุษย์, ลมที่เปลี่ยนทาง, ฝันหลงฤดู, บุษบกใบไม้ และผลงานอีกเป็นจำนวนมากได้รับการถ่ายทอดเป็นภาพยนตร์และละครโทรทัศน์ ที่นับได้ว่าเธอคือราชินีแห่งสวนอักษรเลยทีเดียว
