น้ำเสียงดุดัน ซักถามตรงๆ ไล่ต้อนแหล่งข่าว เป็นแบรนด์ประจำตัวของวิศาล ดิลกวณิช นักเล่าข่าวหน้าตาขึงขังทางช่อง 3 สิ่งนี้เคยทำให้เกิดคดีความกับ ชูวิทยู กมลวิศิษฏ์ เมื่อตุลาคม 2551 มาแล้ว ซึ่งเมื่อจบรายการ ชูวิทย์ก็ตรงเข้าปล่อยหมัดศอกใส่วิศาลจนถึงกับต้องเข้าโรงพยาบาล
กระแสสังคมในเรื่องนี้มีทั้งสองด้าน ทั้งด้านที่เห็นใจวิศาลและมองว่านี่คือการคุกคามสื่อ และทั้งด้านที่วิจารณ์ว่าลีลาการ “ต้อน” แหล่งข่าวของเขานั้นก้าวร้าวและดุดันเกินไป
วิศาลผ่านมาแล้วทั้งการคุกคามสื่อด้วยหมัดและด้วยทุน เพราะเขาคือหนึ่งใน “23 กบฏไอทีวี” จากที่ชินคอร์ปเข้าถือหุ้นเมื่อปี 2543 แล้วเกิดคดีการเลิกจ้างไม่เป็นธรรม แต่ที่สุดแล้วศาลก็พิพากษาให้บริษัทรับกลับเข้าทำงานพร้อมจ่ายเงินเดือนชดเชย
วิศาลยังคงทำงานในลีลาดุดันไม่เปลี่ยนแปลง เสริมด้วยความแน่นในข้อมูลราคาน้ำมัน ราคาทอง ดัชนีหุ้น ไปถึงราคาพืชผลการเกษตร มารายงานเป็นประจำ สั่งสมจากการที่เขาเติบโตมาจากนักข่าวเศรษฐกิจมานานกว่า 15 ปี แต่กระนั้นก็ยังน่าสนใจว่าทำไมวิศาลจึงยังไม่สามารถสร้างกระแสฮิต “จุดติด” ความนิยมในผู้ชมได้อย่างที่ควร ความ “แรง” ของเขาอาจยังไม่ใช่ทางที่โดนใจมวลชนจริงๆ